In de stille uren voor zonsopgang op een maandagochtend in Anápolis, Brazilië, veranderde een moment van diepe vaderlijke tederheid in een onvoorstelbare nachtmerrie. Wat begon als een simpele poging van een vader om zijn twee maanden oude zoon te troosten, eindigde in een tragedie die schokgolven door de wijk Jardim das Américas 2ª Etapa en ver daarbuiten heeft gestuurd. Het verhaal is een aangrijpende herinnering aan hoe de fysieke uitputting van het ouderschap, in combinatie met de kwetsbaarheid van een pasgeborene, kan leiden tot gevolgen die door geen enkele hoeveelheid verdriet ongedaan gemaakt kunnen worden.
De details van het incident, zoals gerapporteerd aan de lokale autoriteiten, schetsen een verwoestend beeld van het gezinsleven. Net als miljoenen ouders van pasgeborenen worstelde de vader met de slopende realiteit van slaapgebrek. In de vroege ochtenduren, terwijl hij zijn zoontje in zijn armen hield – misschien om hem in slaap te wiegen of gewoon om even een moment van rust en verbondenheid te hebben – werd hij uiteindelijk uitgeput. Hij viel in een diepe, ongewilde slaap. In die moment van onbewustheid verslapte zijn greep en gleed de baby uit zijn armen.
